
پروردگار بخشنده و مهربان بسيار به ما نزديك است، ولى ما از او دوريم . نبايد او را در بيابانها، قله كوهها يا در فراز آسمان جستجو كنيم، او هر جايى كه انسان باشد حاضر است، او قائم، قيّوم و حىّ است، مىشنود و مىبيند . همانگونه كه در قرآن هم آمده: "نترسيد من با شما هستم، مىشنوم و مىبينم."
در واقع ما هستيم كه از او دور افتادهايم، خداوند مىفرمايد: "و چون بندگان من از دورى و نزديكى من از تو مىپرسند، بدانند كه من به آنها نزديك خواهم بود . هر كه مرا خواند دعاى او را اجابت كنم . پس بايد دعوت مرا بپذيرند و به من بگروند، باشد تا به سعادت راهيابند."
ما انسانها بخاطر حجابهايى كه بين خود و خدا ايجاد كردهايم، از او دور افتادهايم . آفتاب هر روز بر پهنه شرق و غرب مى تابد، و لكن درِ اتاق اگر بسته باشد و اگر پردهاى بر روزنه هاى موجود در و ديوار آويخته شده باشد نفوذ نور را غير ممكن و افراد داخل اتاق را از نور محروم مىسازد.
همين گونه است رابطه ما با خداوند متعال، ما هستيم كه از او دور افتاده ايم زيرا پوشيده از حجابهاى دنيوى هستيم . دنيا بزرگترين پرده و حجاب بين انسان و پروردگارش مىباشد، همانگونه كه پيامبراكرم صلى الله عليه وآله مىفرمايند: "محبّت دنيا رأس هر خطائى است."
بدتر و زشت تر از آن خودخواهى انسان است، كه فرد خود را در آن حبس كرده است و تا وقتى كه از اين زندان رهايى نيابد به حقيقت نمىرسد.
و به همين خاطر است كه در دعاى ابوحمزه ثمالى مىخوانيم: "بدان كه تو براى اميدواران موضع اجابت هستى، و براى غم داران در كمينگاه يارى رساندن هستى... و همانا رونده بسوى تو به تو نزديك است، و تو از خلق خود پنهان نيستى، مگر اينكه اعمالشان حجابى براى آنها باشد..."
نظرات شما عزیزان:

.gif)
.gif)
.gif)
.gif)

.gif)

.gif)
.gif)
.gif)
.gif)
